Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα //
Ελληνική πεζογραφία:
Αλέξανδρος Β. Σιδερίδης «Όνειρα στις φλόγες» Πόλη & Σμύρνη, Εκδ.Τσουκάτος,
Η Οθωμανική Αυτοκρατορία καταρρέει και ο θρόνος του αιμοσταγούς σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ Β’ τρίζει επικίνδυνα. Οι Μεγάλες Δυνάμεις έχουν επιδοθεί σ’ έναν αγώνα προσπορισμού των αχανών εδαφών της θνήσκουσας αυτοκρατορίας και στην επικράτηση στην κομβική περιοχή της ανατολικής Μεσογείου και της Μαύρης Θάλασσας. Και ενώ τα ιστορικά και καθοριστικά για το μέλλον γεγονότα εκτυλίσσονται με δραματική ταχύτητα, το ρωμαίικο στοιχείο της πρωτεύουσας της αυτοκρατορίας, της Πόλης, και του μεγάλου οικονομικού και γεωπολιτικού κέντρου, της Σμύρνης, προσπαθεί και κατορθώνει να αναπτύσσεται, να ευημερεί, να ονειρεύεται. Αλίμονο, όμως! Οι Νεότουρκοι επαναστάτες καραδοκούν και συνενώνουν όλη την απογοητευμένη κοινωνία των ομόθρησκών τους.
Δύο ρωμαίικες αρχοντοοικογένειες, μία στην Πόλη και μία στη Σμύρνη, ζουν τις εξελίξεις αυτές και μαζί με όλο το ρωμαίικο ελπίζουν σε καλύτερες μέρες, αφού η διχασμένη και παραπαίουσα αυτοκρατορία, που τους δυνάστευε από αιώνες, γονατίζει και τα ιμάτιά της διανέμονται στους ισχυρούς της Δύσης. Ολόκληρες χώρες ελευθερώνονται, νέα κράτη εγκαθιδρύονται. Σίγουρα ήρθε η ώρα που τα προαιώνια ελληνικά εδάφη, τα άγια χώματα, θα λευτερωθούν και θα αποδοθούν στη μητέρα πατρίδα. Το Αιγαίο θα γίνει πάλι, από σύνορο δύο διαφορετικών κόσμων, κοιτίδα του πολιτισμού και των ελληνικών παραδόσεων. Το όνειρο αυτό αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά. Έλληνας διοικητής διορίζεται και ελληνικό στρατιωτικό σώμα έρχεται στη Σμύρνη να επιβάλει την τάξη! Οι δύο οικογένειες, αλλά και σύσσωμο το ρωμαίικο της Σμύρνης, υποδέχονται με ενθουσιασμό τους ελευθερωτές. Ο διχασμός όμως καραδοκεί και γρήγορα τις μεγάλες διπλωματικές επιτυχίες του έλληνα εθνάρχη, του Βενιζέλου, που παντρεύουν την ελπίδα με το όνειρο, διαδέχονται ο θρήνος της θυσίας της Σμύρνης και η απεμπόληση της μεγάλης του έθνους ιδέας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Πάνος Βούλγαρης «Το αερόστατο», εκδ. Λέμβος, σελ. 375
Ένα ζεστό καλοκαιρινό απόγευμα το τουριστικό αερόστατο μιας φανταστικής πρωτεύουσας φεύγει ακυβέρνητο στους αιθέρες. Όλα δείχνουν εκ πρώτης όψεως ότι πρόκειται για ατύχημα. Η αλήθεια όμως είναι πολύ πιο περίπλοκη, αφού το συμβάν είναι σκηνοθετημένο με κάθε λεπτομέρεια από τις πολιτικές ηγεσίες δύο γειτονικών χωρών που μισιούνται θανάσιμα. Επιφανείς πολιτικοί, δήμαρχοι, ιερείς κι επιχειρηματίες, είναι όλοι μαζί στο κόλπο άλλος βαθύτερα κι άλλος όχι, ανάλογα με την αμοιβή που αντιστοιχεί στον καθένα.
Μέσα στο αερόστατο, ο ξυλουργός με την πανέξυπνη κόρη, ένα ζευγάρι ομοφυλόφυλων, ένας ιερέας, μία ηλικιωμένη κυρία, ένας μελαγχολικός κύριος κι ένας φωτογράφος, είναι αναγκασμένοι να συμβιώσουν και να διευθετήσουν τις όποιες συγκρούσεις προκύπτουν μέσα στα λίγα τετραγωνικά μέτρα που τους αναλογούν. Καθώς οι αβοήθητοι επιβάτες αναμετριούνται σιωπηλά με τους δαίμονές τους και τον φόβο του τέλους, το αερόστατο όλο και ξεμακραίνει βαθύτερα στον ουράνιο θόλο.
Το αερόστατο άλλες φορές κωμικό κι άλλες τραγικό περιγράφει τον παραλογισμό της σύγχρονης εποχής, τη βία και τον κυνισμό της εξουσίας.
Όλα θυσιάζονται στον βωμό του κέρδους, παρόλα αυτά ορισμένοι άνθρωποι αντιστέκονται και παραμένουν μέχρι το τέλος άνθρωποι. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Αστυνομικό μυθιστόρημα:
Άγγελος Χαριάτης «Η πόλη των γενναίων (Brave City)», εκδ. Σιδέρη, σελ. 192
Βρισκόμαστε στην Πόλη των Γενναίων, σε μια εποχή κοντινού μέλλοντος. Σε μια πόλη η οποία δημιουργήθηκε από τους εποίκους της νέας ηπείρου. Σε μια πόλη όπου όλα κυλάνε με τον δικό τους ρυθμό. Με ανθρώπων έργα και ανθρώπων πάθη.
Ο αστυνομικός Κόνερι φτάνει πρώτος στη σκηνή του εγκλήματος. Αντιμέτωπος με την φρικτή εικόνα ενός τεμαχισμένου πτώματος. Ένα ανθρώπινο παζλ το οποίο καλείται να συμπληρώσει. Η παρέλαση των δολοφονημένων συνεχίζεται την ώρα που ο αστυνομικός Κόνερι προσπαθεί να κρατηθεί από το γαϊτανάκι των γεγονότων, και ανεβαίνει τα σκαλιά της ιεραρχίας, χωρίς να γνωρίζει ποιο θα είναι το τίμημα το οποίο θα κληθεί να πληρώσει.
Ο ιδιωτικός ντετέκτιβ Λούμπενμπαϊχ ψάχνει να βρει την άκρη του νήματος, ο Κινέζος Λι παρακολουθεί, ο Νίλσεν το ίδιο, και η μυστηριώδης «φωνή» δίνει το γενικό πρόσταγμα.
Ένα παιχνίδι κυριαρχίας με νικητές και νικημένους. Μόνο που οι πρωταγωνιστές δεν γνωρίζουν εάν είναι νικητές ή ηττημένοι.
Πολιτική – Ιστορία:
Θάνος Βερέμης «Ελευθέριος Βενιζέλος, Ο οραματιστής του εφικτού», εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 204
Ο Θάνος Βερέμης αφηγείται την πολιτική διαδρομή του Ελευθέριου Βενιζέλου, ενός πολιτικού που σύμφωνα με όλους τους μελετητές του υπήρξε αριστοτέχνης της έγκαιρης ενέργειας και της υλοποίησης του εφικτού.
Από το 1889, που εξελέγη αντιπρόσωπος της εκλογικής του περιφέρειας στην Κρητική Γενική Συνέλευση, ως την εξορία του και τον θάνατό του το 1936, ο Ελευθέριος Βενιζέλος κυριάρχησε για πάνω από 25 χρόνια στην πολιτική σκηνή και άφησε τη σφραγίδα του στην ιστορία του τόπου.
Η ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, οι Βαλκανικοί Πόλεμοι, ο Εθνικός Διχασμός και το Κίνημα της Εθνικής Άμυνας, η Συνθήκη των Σεβρών, η Συνθήκη της Λωζάνης: Ο συγγραφέας εξιστορεί και αναλύει τα ιστορικά γεγονότα, την εξωτερική και εσωτερική πολιτική του Ελευθέριου Βενιζέλου, την οικονομική, κοινωνική και πολιτική κατάσταση της χώρας και σκιαγραφεί τη φυσιογνωμία ενός πολιτικού που αποτέλεσε ίνδαλμα αλλά και αντικείμενο μίσους για χιλιάδες Έλληνες.
Οικονομία:
John Kay «Με τα λεφτά των άλλων», Μετάφραση: Μαρία-Αριάδνη Αλαβάνου, εκδ. Κέδρος, σελ. 512
Ο διακεκριµένος οικονοµολόγος Τζον Κέι υποστηρίζει ότι η κερδοφορία του χρηµατοπιστωτικού τοµέα είναι εν µέρει απατηλή και εν µέρει οφείλεται στην ιδιοποίηση πλούτου που δηµιουργείται αλλού – µε τα λεφτά των άλλων. Δείχνει επίσης ότι ο τοµέας αυτός έχει µεγεθυνθεί υπερβολικά, έχει αποσπαστεί από τις απλές επιχειρηµατικές δραστηριότητες και την καθηµερινή ζωή, και έχει µετατραπεί σε έναν κλάδο που κυρίως συναλλάσσεται µε τον εαυτό του, µιλάει µόνο µαζί του και τον κρίνει µε κριτήρια που ο ίδιος έχει δηµιουργήσει. Ταυτόχρονα, επισηµαίνει ότι η πλειονότητα του κόσµου έχει υιοθετήσει αυτά τα κριτήρια, συνδράµοντας έτσι στην επιβίωση των χρηµατοπιστωτικών ιδρυµάτων, που λόγω απληστίας και κακοδιαχείρισης έχουν επιφέρει κρίσεις και χρεοκοπίες.
Ο Τζον Κέι παρουσιάζει µε σαφήνεια τα λάθη, τις στρεβλώσεις και τα προβλήµατα του χρηµατοπιστωτικού τοµέα, ενώ παράλληλα προτείνει λύσεις για την επόµενη µέρα.
Μελέτες – δοκίμια:
Μαρίζα Γαλάνη «Οι σκηνικές οδηγίες από την αρχαιότητα έως σήμερα», εκδ. Γκοβόστη, σελ. 328
Οι σκηνικές οδηγίες μπορούν να χαρακτηριστούν ο σεισμογράφος της θεατρικής γραφής. Ανάλογα με τη δύναμή τους είναι δυνατό να προκαλέσουν συγκλονιστικές αναταράξεις στο θεατρικό κείμενο, χωρίς να θίγουν τον πυρήνα της δημιουργίας.
Η γόνιμη αντιπαράθεση των δύο κειμένων του πρωτογενούς και του δευτερογενούς κλιμακώνεται και απογειώνει τον χορό των λέξεων προς την ολοκλήρωση της παράστασης. Από τότε που ο Αριστοφάνης «δίδαξε» τους βατράχους με την ευχάριστη παρένθεση της λεκτικής διαμάχης των δύο μεγάλων δραματικών ποιητών, του Αισχύλου και του Ευριπίδη, η εξελικτική πορεία των σκηνικών οδηγιών φέρνει σε έντονη αντίθεση τους σύγχρονους θεωρητικούς του θεάτρου αντιμέτωπους με το λειτουργικό ερώτημα: Ποιες σκηνικές οδηγίες κυριαρχούν από τις δύο; Οι ενδο-διαλογικές ή οι εξω-διαλογικές;
Κεντρικός άξονας του περιεχομένου της συγγραφής αυτής είναι η διαρκής αναζήτηση κάθε σημείου κρυφού ή φανερού, που μπορεί να αποτελεί μια έστω ένδειξη ότι το πνεύμα του θεατρικού δημιουργού συντονίζει εκείνο που πρόκειται να παραχθεί.
Βιβλία για εφήβους:
Ζωή Βαλάση «Τρία υπέροχα αγόρια και ένα κορίτσι», εκδ. Κέδρος, σελ. 240
Μια ελληνική οικογένεια περνάει τις καλοκαιρινές διακοπές στην Ανατολική Γερμανία του ’80.
Παραμυθένιες συναντήσεις, περιπέτειες που μπλέκουν τον κόσμο της φαντασίας με την καθημερινότητα, απορίες κι αμφιβολίες, κουβέντες της καρδιάς, παράξενη φύση, αλλιώτικη ζωή…
Μέσα από μια -φαινομενικά- απλοϊκή ματιά, όλο το μυστήριο και το δράμα της ξενιτιάς και ο γρίφος της «πατρίδας».
Το βιβλίο περιέχει ασπρόμαυρο φωτογραφικό υλικό, από το προσωπικό αρχείο της συγγραφέως.
Βάγια Παπαποστόλου «Πολυαγαπημένη μου Άννα», εκδ. Κέδρος, σελ. 176
Το καλοκαίρι πριν από την τρίτη λυκείου η Μυρσίνη φεύγει με τους γονείς της από την Αθήνα για να εγκατασταθεί σε ένα μικρό χωριό των Ιωαννίνων. Πίσω της αφήνει τις συνήθειές της, τους φίλους της και την πολυαγαπημένη της Άννα. Οι δυο τους για χρόνια μοιράζονταν το ίδιο θρανίο, τους προβληματισμούς, τις προσδοκίες και τα όνειρά τους.Τα δύο κορίτσια αποφασίζουν να κάνουν ένα πείραμα. Μέχρι να ξαναβρεθούν, θα σταματήσουν να χρησιμοποιούν το τηλέφωνο και τα ηλεκτρονικά μέσα επικοινωνίας. Φάκελοι, επιστολόχαρτα και γραμματόσημα μπαίνουν για πρώτη φορά στη ζωή τους. Θα μπορέσουν να φτάσουν το πείραμα ως το τέλος; Θα καταφέρουν να επικοινωνούν αποκλειστικά και μόνο με τον κλασικό τρόπο χωρίς να μπουν στον πειρασμό της εύκολης και άμεσης επαφής μέσω chat, sms και κοινωνικών δικτύων;
Ένα επιστολικό μυθιστόρημα που στο επίκεντρό του έχει τη δύναμη της φιλίας, ενώ παράλληλα καταπιάνεται με την καθημερινότητα των εφήβων, τις αγωνίες, τους φόβους αλλά και τη γοητεία των συχνών αλλαγών και των επαναπροσδιορισμών της οπτικής τους για τη ζωή.
Πάνος Τσερόλας «Λόκι: Η απόπειρα μιας δολοφόνου φάλαινας», εκδ. Κέδρος, σελ. 256
Πάνε χρόνια από την τελευταία αποστολή του Διονύση Δελή. Αποσυρμένος από την ενεργό δράση, ο άλλοτε ριψοκίνδυνος ερευνητής μελετά τη μεσογειακή φώκια στην Αλόννησο. Όμως μια πολύ παράξενη υπόθεση έρχεται να ταράξει την ήρεμη καθημερινότητά του. Μια ξεχωριστή φάλαινα όρκα, ο Λόκι, κατηγορείται για συστηματικές επιθέσεις σε ανθρώπους στη μακρινή Πολυνησία. Και ο Διονύσης Δελής είναι ο πλέον κατάλληλος για να την εντοπίσει και να ερμηνεύσει την ασυνήθιστη συμπεριφορά της. Για άλλη μια φορά, ο ατρόμητος κυνηγός παράξενων, σπάνιων και μυθικών πλασμάτων ρίχνεται σε μια περιπέτεια όπου τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Στη μέση του Ειρηνικού ωκεανού, ο Διονύσης βρίσκεται συνεχώς μια ανάσα μακριά από το θάνατο. Για να επιβιώσει, καλείται να τα βάλει με λευκούς καρχαρίες, αδίστακτους μισθοφόρους, αλαζόνες κροίσους και φοβισμένους ιθαγενείς. Και φυσικά με τον πανέξυπνο, παμπόνηρο και αποφασισμένο Λόκι. Είναι πράγματι ο Λόκι μια φάλαινα δολοφόνος ή μήπως κάποιοι προσπαθούν να τον παγιδεύσουν; Ένα συναρπαστικό ταξίδι στον Ειρηνικό, που θα φέρει το Διονύση Δελή αντιμέτωπο με το μεγαλείο της φύσης: την αστείρευτη ομορφιά της αλλά και τους θανάσιμους κινδύνους της.
Λίσα Τόμσον «Το αγόρι – Χρυσόψαρο», Μετάφραση: Πετρούλα Γαβριηλίδου, εικονογράφηση: Mike Lowery, εκδ. Κέδρος, σελ. 184
Στον Μάθιου αρέσει:
– να έχει γύρω του πεντακάθαρες επιφάνειες
– να μένει κλεισμένος στο σπίτι του και
– να σημειώνει ό,τι κάνουν οι γείτονές του (τι, πώς και ποια ώρα ακριβώς).
Ο Μάθιου δεν αντέχει:
– τα μικρόβια
– να βγαίνει έξω και
– να νιώθει πως έχει απογοητεύσει τη μαμά και τον μπαμπά του.
Όταν εξαφανίζεται ο Τέντι, ένας μικρός γείτονάς του, όλοι όσοι μένουν στη γειτονιά είναι ύποπτοι, και ο Μάθιου είναι ίσως ο μόνος που μπορεί να βρει τι ακριβώς συνέβη – έστω και αν σ’ αυτή την αποστολή χρειαστεί να έρθει αντιμέτωπος με τις φοβίες του και να αποκαλύψει ορισμένα από τα μυστικά του.
Ένα βιβλίο που συνδυάζει μυστήριο, χιούμορ και τρυφερότητα.
Μια ιστορία για τη φιλία που μπορεί να συναντήσεις όταν νιώθεις τη μεγαλύτερη μοναξιά· για την ελπίδα που μπορεί να γεννηθεί μέσα σου όταν βυθίζεσαι στον φόβο.